geçmişten geleceğe

herkesin burnunda tüter.hafta sonu olsun da kafamı dinlesem diye düşünür.

evlerimiz okullarımız artık genelde beton yığını.kendi kendimizi o hapishanenin içine tıkmışız.

neden birçok eski yapı yüzyıllardır ayakta ve bizi hala kendine çekmektedir? o zamanki kültürümüz çok yükseklerdeymiş.

düşünün ki osmanlının son zamanlarında yapılmış bir bina bugün mimari açıdan en güzel okullarımız arasında hizmete devam ediyor.mesela bizim okulumuzda tüm sınıflar kuzeye konmuş.büyük bir mimari başarı!güneş gören tek bir sınıf yok.

hayatta tesadüfen olan bir şey var mıdır?kültürsüz mimari de eksiktir.

şöyle bakarız, hayal ederiz, ustasını bulamayız.ev yaptıracak kişinin hayal etmesi yetmez.mimarın, inşaat mühendisinin, ustanın, çırağın hepsinin aynı dilden konuşması gerekir.

modern mimariye birşey dediğimiz yok.olması gereken yeni bilgi ve malzemeyle insana güzelliklerin, sağlığın, sanatın sunulmasıdır.

şu görüntüler eşliğinde yapılan dost sohbetlerine doyum olmaz.altına arabaşı, üstüne şerbet veya kahve.

bina taş mı, toprak mı, ahşap mı?aslında önemli olan doğru malzemeyle çalışmak, uyumlu çalışmak.

ahşap yüz değil bazen bin yıl bile yaşayabiliyor.

evimiz basit olsun ama sağlıklı olsun.

çok şatafata lüzum yok.

ilk selde uçup gitmesin, sağlam olsun.

arılarımız kış modunda olunca biz de bir çeşitleme yaptık.herkese hayırlı bir ömür diliyorum yaradandan.